βαρωνος της ληθης- διαλογος με λιγους.

περιεργαζοντας τα ζωντανα, εν αγνοια τους τα κοιτα.
εν αγνοια τους, ζωντανα κι αυτα.

- κοντοζυγωνει ανοιξη μις Πεϊνλουπ.
τετοια εποχη πριν μερικους κοσμους γνωριστηκαμε.
εσυ κυκλοφορουσες με ενα λυχναρι αγκαλια κι εγω στη πιπα μου καπνιζα το λαδι που με σκουριαζε.
γελουσα βεβαια. δεν με ενοιαζε. ποτε δεν σκεφτηκα ν'αλλοιωνε αυτο.

θυμασαι τον κυριο Τζουλς που καθε βραδυ ταϊζε τη κουκουβαγια?
οποτε νιωθω να μεγαλωνω, μεταμφιεζομαι σε τουτη τη κουκουβαγια και κανω θαυματα που να παρει.
- μην αγριευεις, θα τηλεφωνησω στο εστιατοριο να μας κρατησει το τραπεζι για αλλους δυο αιωνες.
να εχεις τον χρονο σου. να προλαβεις οσα θες.
μα σε βλεπω να επιβραδυνεις οσο πας.

- ο βιαστικος ειναι ακριδα σε τυφωνα.
θυμαμαι τον καπτεν Σλιντ  που ελεγε, τρακοσια χρονια να 'ταν η ζωη.
- παντα σου αρεσαν τα παιχνιδια με τις λεξεις.
θαρρω πως εμαθες να σε πιστευεις πια, ετσι δεν ειναι?
- αυτος που πιστευει τον εαυτο του ειναι ενας βλαξ με πεταλα στ'αυτια.
ποτε δεν μου αρεσε να κολακευω τον εαυτο μου.
ο τιτλος του βαρωνου περισσευει απο την αρχη σαν λυρικη ειρωνεια σ'αυτον τον κοσμο.
- αυτες οι εφηβικες σου ανασφαλειες..
δεν ειναι ωρα για να χωριζομαστε μεσα μας, ειναι ωρα για κοκτεϊλ ομολογιων.
θα φωναξεις τον σερβιτορο να μας ακολουθησει μεχρι εξω?
θελω να δω τι λεει ο ηλιος πριν να πεσει για τα καλα.

- ο ηλιος ξερει αγαπητη μου.
γι'αυτο δεν τα φωτιζει ολα.
ελα στη νυχτα, θελω να σου μαθω τα παντα.
το πως χωριζεται το μεσα σου.
ριξε τα σεβη σου και κανε παρτυ στους καημους σου.
σαν κουκουβαγια θελω παντα ετσι να μιλαω, μις Παϊνλουπ.
-αυτα τα παιχνιδια σου. τα επικινδυνα.
οριστε, το ποτο σου βαρωνε μου.
αραιωσε τα λογια σου στον πατο του.
- πολυ ωραια, μονο ριξε μου λιγο στους ωμους κι ασ'το να κυλησει στη ραχη μου.
αυτο θα απωθησει τους ευθραυστους υποκριτες.
επιτελους, ας καταλαβουν το κοστος και ας σιωπησει η τιμη για μια φορα.
αραγε πως και δεν βαρεθηκαν τουτους τους ρολους?
-ειναι ακομα στη μεση της σεζον βαρωνε μου.
κριμα δεν ειναι να ξυπνησουν?
αληθεια. εσεις δεν βαρεθηκατε?
εμενα, τη μνημη, τους αλλους, εσας?
- αν γυρευεις ρομαντικες ερμηνειες, σε κακτους πανω αιωρεισαι.
πεσε και νιωσε το βαθος.  μην λησμονας, το διχως αλλο.
δεν ειναι ευκολο να εισαι εσυ οταν ειμαι εγω.
αλλωστε, με τον ηλιο ποτε δεν τα εβαλα, υπηρξε φιλος.
και οι φιλοι ξερουν..
μεθυσε απανω μου μια φορα εξω απο μια πολη δυστηχισμενη και με εκανε να νιωσω αθωος κι ενοχος μαζι. να κλαις και να γελας. να γελας..

-μη συγκινειστε αλλο βαρωνε μου. η πιεση σας.
θελετε να σας ψιθυρισω σ'αγαπω?
σας λειπει?

-παραπλαναστε απο τον καπνο αγαπητη. ουτε η ωμοτητα ηταν ποτε στο στυλ σας.
μα, δεν θα θελα οι αναγκες μου να ραγισουν την ομορφια σας.

..θα βαλω ενα ποτο.
θα βαλω δυο.
θελω παρεα.
-μην πινετε πολυ βαρωνε μου. τους δινετε τροφη.
-ας ειναι. ας κατηγορηθω επειδη ταϊσα τον νου τους με αποφαγια.
να με κρεμασουν στη πλατεια, αν αφησανε καμια αδειανη με τις ομαδες τους.
-εχω φυλαξει μια για σας βαρωνε μου, στο δωματιο με τις ξεραμενες ανθοδεσμες.
να την απλωσω να ξεμουδιασει, μονο πειτε μου.
-ασ' την για λιγο ακομα.
 σκεφτομαι να ποτισω τα λουλουδια.
παει καιρος που κατεβηκα στην αυλη.
θα νομιζουν πως φοβαμαι τις μορφες τους.
σε παρακαλω, στειλε ενα τηλεγραφημα στον προεδρο της λεσχης των εντομων και πες του πως απαγορευεται η προσβαση στον κηπο για το βραδυ.
θα αναψουμε τη φωτια μας εκει. θελω να γνωρισω τον σαιξπηρ στις τουλιπες.
-βαρωνε μου, τρελαθηκες.
μεγαλες ιδεες μπαζουν απ'τα λογια σου.
δεν εχουμε τουλιπες πια. ξεραθηκαν οσο ταξιδευατε.
ξεχασατε πολλα οσο λειπατε βαρωνε μου.
ξεχασατε κι εμας και τις τουλιπες.
ξεχασατε κι εσας σε ενα απ'τα ταξιδια σας.
-παραλογιζεστε θαρρω μις Πεϊνλουπ.
ειναι παντα ωραιο να συλλογιζεσαι με διαθεση.
ας βαλουμε αλλο ενα ποτο για αυτα που λειπουν απο εμας οσο δεν λειπουμε εμεις απο αυτα.
Κερτις παιξε μας λιγο με το βιολι σου. θελω να καπνισω.
-ωραια η μνημη σας.
θα τη θυμουνται καποιοι και αλλοι θα την αλλαζουν.
-μπα, μαλλον θα μιλαει το ποτο.
μεγαλωσα νομιζω και ειμαι πλεον κουκουβαγια.
η κουκουβαγια του κυριου Τζουλς. μεθυσμενη στα χερια ενος τρελου.
μου φαινεται πως πεφτει η νυχτα σιγα σιγα. θα ειμαι στον κηπο με τα θαυματα μις Πεϊνλουπ.

αληθεια, γιατι ποτε μου δεν σε ειπα Τζουντι?
τοσα χρονια...
καποιοι λενε, ειναι πολλα για να αλλαξουν.
καποιοι αλλοι, ειναι πολλα για να ναι κι αλλα τοσα, ψευτικα.

στον κηπο δεσποινις Τζουντι.
στον κηπο λοιπον.