Στραβωσε το ισιο και γινηκε λοξο. Κι οι μυρωδιες απλωσανε στα χρωματα. Κι απο τοτε βαφει σαν τρελος. Με γκριζα αρωματα γιατι δεν χαιρεται. Δειλος ως και με βουλα. Και τ'ανεχεται να του μιλαει ετσι. Κατηγορος σε δραμα ποζαρει στον καθρεφτη. Μα δεν τον νοιαζει. Αφεθηκε στη θλιψη του μερα μεσημερι. Κι οταν εβρεχε, σταματαγε και χαζευε. Το κατι πιο πολυ. Αυτο που υπηρχε και θα υπαρχει. Κι αυτος αναμεσα με δηθεν σημασια. Το θυμα, στη μετριοτητα. Πικρο το γελιο σου. Γιατι το περιμενεις; Δεν νιωθεις το τιποτα που φουντωνει. Κι οπου να 'ναι θ´ ασελγησει το φεγγαρι τα μυαλα σου. Σαν γυφτακι περιωπης, σαν λυσσασμενος δουλος. Κι εκει που πεφτεις, αβρα δεν θα 'ναι. Σου τελειωσε το φιλτρο. Σου τελειωσε προχτες.
Random thoughts, twisted meanings and recreational aspects.