Skip to main content

Posts

Showing posts from March, 2014

Getting back in line.

A breeze that shares your smell with my narrow steps. Ride in the whisper, ride on the moments we worship. Capture the heat that blurs my shape. I've left the flames to heal my shame. Fill in the info so gently:  A crack has helped a plant to plan a plot under the sun. And where you are please stay, if it has fun. I wouldn't be the stick that stuck at door before it shut. I wouldn't care if I was just enough. And here is where you laugh... However I must say I feel a little bit taller, with you on my side. At first I thought the wave was stolen, but then I felt the tide. You should drive your hands all arround me, If you don't want to go. And as I wring your waist to my naked skin..., ..I think I'll let it flow.. There's no much to discuss. Hush.

Απαθεια

Υπαρχουν τοσα να διαλεξεις.  Υπαρχουν τοσα να πιαστεις, να γειρεις λιγο, να ηρεμησεις. Μα δεν. Τα ποδια λυθηκαν στραβα στ' απατητα τα στενα. Σ'ενα ταξιδι χανεσαι. Κι αλλιωτικος μυριζεις. Φερεις την καπνα του μυαλου κι ολο κοντα σου τρεμω. Μη μ' αρπαξεις. Εντονα καθως, το σιγονταρεις λιγο λιγο. Απαθης. Ποτε σου. Οπως τωρα. Σαν κανει η γη καμπυλωμα στου ακρου της ματιας σου. Εκει θα βρισκεις ανοιγμα, μακρυα να συλλογιεσαι. Μονος εσυ, τ'απεριττο γυαλιζεις. Μα μη θαρρεις πως ξεκοψες.  Εσενα μονο χτιζεις. Εσενανε γκρεμιζεις. Απουσα μονο, η αγαλλια σου.

πως ξεψυχα η εξουσια σου

Mικρη πορδη ξεχειλισε απο στομα εξουσιας. Aνταρα στα χειλακια της που τρεμουν απ'τις λεξεις. Που δεν νοουν το σημαινων του χρωματος που βαφουν, μα θα 'ναι αργα και σημερα ν'αλλαξεις οπως προειπες χθες. Δεν εχει νοημα , δεν φαινεσαι ο υπαιτιος. Μοιαζεις φορεας των μαντατων, αυστηρος και μετριος.  Στα ποδια του πλανου σου περιπλεκομαι και δεν σ'αφηνω βημα να στεριωσεις. Μονο στη θαλασσα κολυμπα να ισιωσεις. Χωρις την ανωση της πλατης. Και μονο αν φθαρεις μπορεις να γενεις μπατης. Στα ξενα μερη απο σε θα δεις οπως ποιος εισαι. Μα θα περασουν εποχες, στιγμες που θα αδιαφερεις. Που θα περναει διπλα η ζωη κι εσυ δεν θα προσεχεις. Θα 'ναι τα μερη σου ψηλα κι η ηθικη σου χαμηλα. Μα δεν θα το γνωριζεις. Κι αφου ψυχολογα δεν γυρευες ,ετσι λοιπον θα πορευτεις. Μα εχε καλη την τυχη σου γιατι για σε φοβαμαι. Γιατι δεν κολυμπας στα ανοιχτα, κι εγω κοντα δεν θα 'μαι. Θα 'μαι εκει που πνιγονται, εκει που αναστεναζουν. Εκει που υποκλ