deeperception chronicles

Imprisoned hopes, you can relax your concentration. This tense concern that rusts the very notion of self-being. That fog ahead. Not to wait. But see. How our aerial dimension will annihilate it. And this cosmos tic will lift us off. Through any strafe, we pass. So Icarus can laugh and Daedalus be pride. In any dream that myths do live. In any world. With gravity or not.  I say. I am. I, life.

Η καλυτερη του ελληνα κι ας το κρυβει η φουστανελα που ανεμιζει με πιστολακι για τα μαλλια. Το κεντρο που ζηλευες. Η προσοχη. Το θεμα. Σου μιλανε ολοι. Σου μιλανε απο παντου. Κι εσυ ερμαιο της εως τωρα παιδειας σου. Οριστε, φατα. Σου μιλανε για psi και ρωτας για κυβικα. Μαθαινεις για το psi και ξαναγυρνας στα κυβικα. Δεν το καταλαβες ποτε. Ουτε αυτο ουτε το γιατι κανεις αυτο που κανεις. Και απαντας σε ολους αφελεστατα με το μυαλο στη eurobank που εχει στα κουφονησια. Σου μιλανε για το ποιους αφησες απο πανω σου να σε οδηγουν. Κι εσυ δεν σκεφτεσαι οτι οι οδηγοι καθονται μπροστα και οχι πανω. Σου μιλανε για τα λαθη σου απο την αρχη των πραγματων κι απο το τραυλισμα σου καταλαβαινω οτι σε ξερουν καλυτερα. Σου μιλανε για φασολια τεχνητα με δωρο το σακκουλι κι εσυ λες να τα μουσκεψουμε μια μερα πριν. Σου μιλανε για χρηματοπιστωτικα παραγωγα και νιωθεις ενα με τον τσωρτσιλ. Σου μιλανε για ελλαδα κι εσυ το παιζεις ευρωπαιος. Σου μιλανε για ευρωπη και λες φετα ρε μαλακες! Φετα! Διχαζεσαι εκει