Εκεινο το πρωινο μου εξηγηθηκε.
Ειπε πως πρεπει να κοιταξει τον εαυτο της, τις αναγκες της και τη ζωη της.
Βλεπει, ειπε, τα αγχη και τα προβληματα να ερχονται.
Κοιταχτηκαμε για καποιες στιγμες.
Μεσα στη σιγη ακουστηκε το κουδουνι.
Επρεπε να μπει για μαθημα.
Μου ζητησε να μην χαθουμε.
Της ειπα να βιαστει γιατι θα παρει απουσια.
Εφυγα και ετρεξα σαν τον διαολο. Βγηκα δευτερος..
Comments
Post a Comment