Και τι παει να πει δεξια, ακροδεξια, χρυση αυγη και φασισμος?
Τι παει να πει κομμουνισμος, ακροαριστερα ή αναρχισμος?
Τι παει να πει κεντροος?
Τι παει να πει Ελληνας ή μεταναστης?
Τι παει να πει πολιτικο συστημα?
Αυτα ειναι πλεον τα προβληματα μας?
Το να μπορουμε να ξεχωρισουμε εκ του ασφαλους τις παραπανω ομαδες μεταξυ τους?
Τι το ουσιαστικο μας οδηγει να ανακαλυπτουμε ολο και περισσοτερους λογους για να διαφερουμε μεταξυ μας κοινωνικα?
Και τι παει να πει "κοινωνικα"?
Ειμαστε επιρροη στη φυση και επηρεαζομενοι απ'τη φυση.
Ποιο το νοημα στο να χωριζουμε τις περιοχες, τα ατομα, τις πραξεις ανα πολιτικη ιδεολογια ?
Μια ιδιοτητα εχουμε και μας περισσευει ηδη, ειμαστε ανθρωποι.
Υστερες γενεες του Πλατωνα, του Μακιαβελι, του Κολομβου, του Φρανκο, του Γκαντι, του Λενιν,του Χιτλερ.
Ανθρωποι ηταν κι αυτοι. Τι να κανουμε? Οφειλουμε να το αποδεχθουμε.
Το "κακο" μεσα σου παντα θα ψαχνει μια χαρακτηριστικη στεγη, ειτε λεγεται ρατσισμος, ειτε λεγεται φασισμος ειτε ο,τι αλλο θελει να λεγεται. Καθε παρασιτο ψαχνει για ενα ξενιστη. Η αντιληψη σου και το ποιον σου ομως οριζει το μελλον αυτου του παρασιτου.
Η δυναμη της διαφορετικης φυσης του καθενος μας ειναι και ο λογος των κοινων μας.
Δεν διαφερουμε απο ολους αυτους λογω εθνικοτητας ή πολιτικης πεποιθησης.
Διαφερουμε λογω επιλογων.
Κι αυτο εχουμε σαν ανθρωποι, την επιλογη.
Το ιδιο φυτο στην Αμερικη μπορει να ειναι πρασινο και 3 μετρα λογω του κλιματος και στη Νοτια Ευρωπη να ειναι κιτρινο και θαμνωδες.
Αν επιλεξεις να παρεις ομως ενα καρπο απο αυτο της Νοτιας Ευρωπης και το φυτεψεις στην Αμερικη, μετα απο λιγο καιρο θα αρχιζει να ψηλωνει και να πρασινιζει.
Η φυση προσαρμοζει και προσαρμοζεται.
Που τα ειδαμε αυτα τα ορια και τα αποδεχθηκαμε κιολας?
Δεν εχει σημασια αν βλεπουμε το πρωτο δεντρο ή το τελευταιο στο δασος.
Δεν εχει σημασια αν βλεπουμε μακροπροθεσμα ή βραχυπροθεσμα.
Σημασια εχει να κοιταμε και να βλεπουμε ολο το δασος σαν συνολο. Το δασος ολοκληρο καθοριζει το μελλον του σε συνδυασμο με τη φυση και οχι το πρωτο δεντρο ή το τελευταιο.
Ετσι και οι ανθρωποι.
Η πραγματικοτητα ειναι εκει εξω και η οφθαλμαπατη κατοικει μεσα μας.
Σταματησαμε να νιωθουμε ο,τι σκεφτομαστε και να σκεφτομαστε ο,τι νιωθουμε.
Απλα αντιδρουμε σαν τον πιο αντιπαραγωγικο οργανισμο του πλανητη αυτου.
Καθρεφτη στο καθρεφτη ωσπου χανεται το ειδωλο.
Μπουρλοτο μεσα μας και ξανα απ'την αρχη.
Δεν ειναι ταυτοτητα η ιδεολογια σου, αλλα η ταυτοτητα σου επιλεγει την ιδεολογια σου.
Γιατι εν τελει αξια εχει κατι οταν ανεξαρτητα απο τη φυση της ενεργειας σου και τους σκοπους της, δεν αλλαζει ή αλλοιωνεται η αξια του.
Comments
Post a Comment