Skip to main content

δυστοπολογιο


η σκεψη δημιουργει.
η αντιληψη γνωστοποιει πιθανοτητες.
οτιδηποτε βρισκουμε ειναι αυτο που οι ιδιοι δημιουργουμε ή κανουμε.
υπαρχει προσομοιωμένη πραγματικότητα (simulated reality) οσο εμεις τη φτιαχνουμε σιγα σιγα.
θα ζουμε σε αυτο οταν θα το βρουμε.
θα το βρουμε οταν θα ζουμε σε αυτο.
ολα οσα βρηκαμε ειναι αυτα τα οποια ψαχναμε.
απλα δεν προσεχαμε ακριβως το πως ψαχναμε, επειδη προσεχαμε το τι ψαχναμε.
εξελικτικα δοκιμασαμε σε πολλα μερη να βρουμε αυτα που θελαμε και μερικες φορες βρισκαμε αλλα.
δεν ειναι επειδη δεν ψαχναμε σε σωστο μερος ή χρονο.
ειναι επειδη ψαχναμε με εναν τροπο. με αυτον του να ψαχνεις.
οταν ψαχνεις, βρισκεις ο,τι προϋποθετικα υπαρχει μεχρι να υπαρξει αυτο που βρηκες για να ψαξεις.
βρισκεις αυτο που βρηκες στο μυαλο σου και ψαχνεσαι μεσα σε αυτο που ψαχνεις οταν ψαχνεις για αυτο.
δεν εχει σημασια ο χωρος και ο χρονος.
εμεις τους δημιουργουμε κι αυτους πριν μπουμε σε αυτους.
γι'αυτο μπαινουμε. επειδη υπαρχουν για μας.
και ο,τι υπαρχει για μας , ειναι γνωστο σε εμας επειδη προερχεται ως ειδηση απο εμας.
που απο την παρατηρηση μας , "πηρε ζωη", ως επιγνωση υπαρξης.
οτιδηποτε παρατηρεις οταν βρισκεις να παρατηρησεις , βρισκεις και το ιδιο καθ'αυτο.
οτιδηποτε παρατηρεις ενω ψαχνεις να παρατηρησεις, παρατηρεις το ψαξιμο καθ'αυτο.
η μετατοπιση της αντιληψης.
μαθαμε να εξεταζουμε την αντιληψη της συνειδησης.
ισως να μαθουμε και τη "συνειδηση της αντιληψης".


Comments

Popular posts from this blog

"Κακός είναι ο άνθρωπος που του αρέσει να ντροπιάζει τους άλλους." Friedrich Wilhelm Nietzsche

αυτο κατα μια εννοια, ντροπιαζει αυτους που το διαβαζουν και εχουν συναισθηση του πότε μπορει να ντροπιασαν καποιους στη ζωη τους. ο ιδιος ο Νιτσε δηλαδη, μας μεταφερει νοητικα στην ουσια της παθησης αυτης. κανενας δεν μπορει να ντροπιαστει απο καποιον, εαν δεν ντρεπεται ηδη σε ενα βαθμο ο ιδιος. κανενας δεν ειναι κακος ανθρωπος για το συνολο εαν δεν ειναι πρωτα για τον εαυτο του. αλλα αυτος που αρεσκεται στο να θυμιζει σε αλλους αυτο που θελει να ξεχναει ο ιδιος (ντροπη) , ειναι χαμενος στο διαστημα και καλη του τυχη. η ντροπη ειναι τοξικο συναισθημα που το συραμε μεχρι σημερα κατω απο τις φουστες του ασυνορου ελευθεριακου ερωτα και μεσα απο την αδιαφορη αλληλεγγυη που γενναει το εγωϊστικο κερδος και η προσωπικη ανασφαλεια.

the isle of rose

Observer: "thousands of oceans it carries on its' keel, but none had your storms and the depth of your feel. There are songs that salut, about an isle of rose, but none of these lasted, through a storm made of crows. Narrator: "hits on shore, the crew gets choked in rose the sails have been ripped from charming thorns." Captain: "Hey y' all silent, till' we know in what shore we landed. For all i know from every land we 're banned. This ship is our ground, for now,  if that's a relief. Our clothes are ripped and our hearts deep in the reef." Narrator: "For what in the sea they lost, forever will be lost, cause everything comes with a cost and a ghost. The moment of search, the truth above dare. You witness him, brilliant, permorming what's fair." Captain: "You gather my sailors, my drunk-hero men. This land that we question, a brave man shall search. I won't put much pressure, I won't stand aga

ο τροπος

Δυσκολα τα βαζεις με την νοοτροπια μιας αλλη αντιληψης απο τη δικη σου. Παλευεις με τις ωρες κι ακομα ψαχνεις γηπεδο. Να επικοινωνεις σου λενε.  Κι αυτο ας φερνει ανταρες και εντασεις.  Αβολες καταστασεις.  Ισως γι'αυτους που νιωθουν ανημποροι να βοηθησουν  και επιλεγουν να παρηστανουν το τρεμαμενο φοντο.  Εγωϊστικη προβολη μα δεν βαριεσαι. Ετσι δημιουργουνται σχεσεις στη φυση παντως,  με ενταση και χρονο αφομιωσης. Κι ομως δεν ζητησα την ενταση.  Μα καποια πιο σφαιρικη αντιληψη στην ερμηνεια μιας καταστασης.  Κι αν ειναι δυσκολο πες το.  Κι αλλα ειναι δυσκολα.  Κι εγω ετσι μαθαινω απο τοτε που με θυμαμαι.  Με τα μουτρα. Μεχρι που απεκτησα αμυνες.  Γιατι βιωματα ειναι αυτα, διαφορετικα στον καθενα. Κι εσυ παλευεις, το ξερω.  Μα δεν σου φταιω εγω, γιατι στον κοσμο μου ετσι ζω. Και τα ορια μπηκανε γιατι απο τη μεσα μερια τους εισαι ευκολος στοχος.  Ενω απ'εξω σε ζυγιζω. Δεν σταματουν τα ορια κανεναν και τιποτα.  Απλ