Skip to main content

Αυτοδιασπαση. Κουβεντα μη λες.


Η καλυτερη του ελληνα κι ας το κρυβει η φουστανελα που ανεμιζει με πιστολακι για τα μαλλια.
Το κεντρο που ζηλευες.
Η προσοχη.
Το θεμα.
Σου μιλανε ολοι.
Σου μιλανε απο παντου.
Κι εσυ ερμαιο της εως τωρα παιδειας σου.
Οριστε, φατα.
Σου μιλανε για psi και ρωτας για κυβικα.
Μαθαινεις για το psi και ξαναγυρνας στα κυβικα.
Δεν το καταλαβες ποτε.
Ουτε αυτο ουτε το γιατι κανεις αυτο που κανεις.
Και απαντας σε ολους αφελεστατα με το μυαλο στη eurobank που εχει στα κουφονησια.
Σου μιλανε για το ποιους αφησες απο πανω σου να σε οδηγουν.
Κι εσυ δεν σκεφτεσαι οτι οι οδηγοι καθονται μπροστα και οχι πανω.
Σου μιλανε για τα λαθη σου απο την αρχη των πραγματων κι απο το τραυλισμα σου καταλαβαινω οτι σε ξερουν καλυτερα.
Σου μιλανε για φασολια τεχνητα με δωρο το σακκουλι κι εσυ λες να τα μουσκεψουμε μια μερα πριν.
Σου μιλανε για χρηματοπιστωτικα παραγωγα και νιωθεις ενα με τον τσωρτσιλ.
Σου μιλανε για ελλαδα κι εσυ το παιζεις ευρωπαιος.
Σου μιλανε για ευρωπη και λες φετα ρε μαλακες! Φετα!
Διχαζεσαι εκει που ζει η ενωση.
Παντρευεσαι με ορους καλπικους.
Εισαι και δεν εισαι.
Σου μιλανε.
Σου μιλανε και μενεις ελληνας.
Θα δεις ομως πως σε λιγο δεν θα σου μιλαει ουτε ο ελληνας.
Τοτε θα σε φοβαμαι.
Ελλυνα.



Comments

Popular posts from this blog

Περασμα απ'τα ακρονειρο.

Φυσαει. Ολο και κατι θα κουνιεται μεσα στο πληθος των Καβειρων. Τελειωνει το επιπεδο και συνεχιζει η κλιση. Ωθεισαι, το διχως αλλο. Πιο κατω. Μας περιμενει η βουη των πραξεων. Αναμεσα απο σκεψεις και αναλυσεις. Εντοιχισμενα μεσ' στο πορισμα. Ευτυχισμενα μεσ' στο χωρισμα. Λαλια που, στο στομα σου μενει η αρχη της. Στα ακροδοντια σου η πρωτη συλλαβη της. Λες και η γναθος γνωρισε την ηθικη σου ταξη. Δονητικα. Και μ'ενα ψυχος αδειο να σε δροσιζει η μαστιγια της Αλυκτως. Κι εσυ να κοιτας. Εκει.  Πιο κατω. Που εντοπιζεις την Εκατη στα στενα σκοταδια. Κι εκεινη σταζει σαν τη Πανδωρα, μεγαλεπιβολα σημαδια του ερωτα. Με το κουτι. Με το κουτι πλαγιαζεις, παιδικε μου φιλε. Εσυ θνητε. Και ο Ερμης γελαει, που την ελπιδα στριμωξε στο τριτο ματι σου.  Πουστικα. Και τον κοζαρεις με αυτο καθως κυλας. Πιο κατω. Στα χαλκινα τειχη. Στην ομορφια που χανει οσο κι αν παιζει. Εκει που αφηνει ο συνειρμος σου ολα τα μποσικα. Και η μορφη σου δεν εχει σημασια.  Για εννια μερε...

the need to know

the "need to know" is a critically deep ego-based structure. it aesthetically transforms one's perception of knowledge, hence knowledge becomes an infinite realm consisting possible alternations of experiential information. the self-experience of every information. but, within' that "knowing" it is that you get aware of ego itself. of the most solid illusionary limitation and the innermost toxicity. a co-restrained notion from the oldest memory of your self. the trickster of your inner peace and deamon of absurdness. but, to know, is the awareness of what else you've might perceptionally missed. to know, is to sense the presence of "more" than what you understand, infinite less than what you substantially know. and there are always there, always changing, the "hidden" ones, for being missed. yet, nothing is missed before it is set on target. and yet, nothing is hidden if before, no look sets upon it. thus, knowledge, is ...

the need to know

the "need to know" is a critically deep ego-based structure. it aesthetically transforms one's perception of knowledge, hence knowledge becomes an infinite realm consisting possible alternations of experiential information. the self-experience of every information. but, within' that "knowing" it is that you get aware of ego itself. of the most solid illusionary limitation and the innermost toxicity. a co-restrained notion from the oldest memory of your self. the trickster of your inner peace and deamon of absurdness. but, to know, is the awareness of what else you've might perceptionally missed. to know, is to sense the presence of "more" than what you understand, infinite less than what you substantially know. and there are always there, always changing, the "hidden" ones, for being missed. yet, nothing is missed before it is set on target. and yet, nothing is hidden if before, no look sets upon it. thus, knowledge, is ...