οταν η αντιληψη σου ταξιδευει αναμεσα στις διαστασεις. οταν απλωνεσαι στο συμπιεσμενο παχος των ημερων. οταν η διορατικοτητα σου, σε μεταφερει να δεις το ενεργειακο φονο, τη πνευματικη πτωση στη γραμμικη λωριδα του χρονου. οταν η απασφαλιση του μελλοντα, γλυκοπικρη, σε παρατα γιατι την αγγιξες. οταν ερχεσαι πισω στο τωρα και κουβαλας λιγα απ'τα συντριμια της μελλοντικης σου φθορας. αυτη η γνωση, συμπαγης μα αϋλη. οπως τις πετρες που κουβαλας για να αντεχεις το βαρος σου.
Random thoughts, twisted meanings and recreational aspects.